Sommige materialen hebben van nature een hoge grondstofbesparende en dus duurzame component. Ledervezel, de zogenaamde Lefa, is zo'n stof. Hoogwaardig bonded leder bestaat voor meer dan 90% uit hernieuwbare grondstoffen. Meer dan de helft ervan bestaat uit gerecycleerde lederresten, die anders eerder zouden worden gestort: snijresten van de lederverwerkende industrie en chroomschaafsel, dat massaal wordt geproduceerd bij het vouwen van vers gelooide lederhuiden in de leerlooierijen. Maar Lefa is niet alleen overtuigend vanuit het oogpunt van de afvaleconomie. Ook in het dagelijks gebruik scoort het materiaal punten: qua gevoel en geur is het beslist vergelijkbaar met echt leer. Alleen de duurzaamheid is wat beperkt in vergelijking met het origineel.

Het fabricageproces lijkt sterk op dat van papier - aan het eind van een complexe opeenvolging in verschillende fasen is het materiaal klaar voor verdere verwerking in de vorm van grote rollen of vellen. Daartoe worden de lederresten eerst machinaal fijngehakt en vervolgens vermengd met plantaardige looistoffen, natuurrubber, natuurlijke vetten en water. In een tweede looiproces binnen dit mengsel vervilten de leervezels zich. Het resultaat is een regelmatig materiaal dat kan worden gladgestreken, geschuurd en vervolgens verder bewerkt. Afhankelijk van de mengverhouding en de materiaaldikte heeft het meer of minder elasticiteit en is het dus veelzijdig. Tegenwoordig worden veel verschillende producten van Lefa gemaakt, van muurbekleding tot vloeren of schoenzolen. Zelfs voor de binneninrichting van motorvoertuigen wordt reeds geëxperimenteerd met speciaal geharde lederen vezelmaterialen. Aangezien het materiaal in principe ook kan worden gecoat en van reliëf kan worden voorzien, worden boekruggen, riemen en andere accessoires al lang van het "gerecycleerde leder" vervaardigd om kosteneffectieve varianten op echt lederproducten te kunnen aanbieden.