Het begon allemaal met een espressomachine. In 1948 werd het bedrijf Milantoast opgericht onder de naam Egi. De oprichters, Andrea Ivo Novi en zijn naamgenoot Mario Egi, waren beiden eerder werkzaam in de koffiemachine-industrie - en wat is er natuurlijker dan betrokken te raken bij de ontwikkeling en productie van espressomachines? Milaan was de perfecte locatie, aangezien de grote namen in de industrie (en al hun leveranciers) zich al in de metropool in het noorden van Italië bevonden.

Pas in 1962 veranderde Egi zijn naam en gebruikte het de merknaam Milantoast, die vandaag de dag nog steeds bekend is. Een verandering die een mijlpaal zou betekenen in de geschiedenis van het bedrijf. En het kwam als volgt tot stand: Zoals (bijna) overal in Europa en de wereld bracht het vorige decennium in Italië een periode van omwenteling en vernieuwing. Met de hausse van de naoorlogse jaren - het "miracolo economico italiano", zoals het Italiaanse economische wonder algemeen wordt genoemd - en de daarmee gepaard gaande modernisering van de produktie, werd ook het arbeidsritme verdicht. Wat daardoor gebeurde, weet u waarschijnlijk nog uit eigen ervaring. Op weekdagen namen mensen niet langer de tijd voor een uitgebreide lunchpauze, maar aten gewoon een snelle hap, bestelden een espresso in de cafébar om de hoek en keerden terug naar hun werkplek. Dit opende de deur naar een nieuwe culinaire traditie: het Italiaanse antwoord op currywurst, patat en dergelijke. In die tijd werd de toast met ham en kaas populair. In de bar vroegen de gasten steeds vaker om "pancarrè". Pan als in il pane, het brood, en carrè als in vierhoek: het vierkante brood. Achter dit begrip gingen twee sneetjes witbrood schuil, niet bepaald zuinig belegd met ham en kaas en - dit gaf de doorslag - voor het eten geroosterd in de (Milanese) broodrooster, zodat het brood lekker knapperig werd en de kaas kon smelten.

Het zou nog enkele jaren duren voordat de eerste "Paninoteca" in Milaan werd geopend. Maar voor de tweede keer in de geschiedenis van het bedrijf Milantoast bleek de hoofdstad van Lombardije de ideale locatie te zijn.

Want vooral in de geïndustrialiseerde regio's van Noord-Italië werden de nieuwe tijden merkbaar - en de veranderde levenswijze die daarmee gepaard ging, vereiste iets wat Milantoast in betrouwbare kwaliteit kon leveren: nieuwe apparatuur. De behoefte aan broodroosters die veel sneetjes brood aankonden en geschikt waren voor continu gebruik in de koffiebars van de steden en dorpen nam toe. De heren Egi en Novi zagen deze trend al snel in en bouwden in 1958 in hun fabriek de eerste broodrooster met broodtang. Het model 007001 was oorspronkelijk bedoeld als zuiver horeca-apparaat, maar veroverde al snel ook de Italiaanse huishoudens - en is tot op de dag van vandaag nog steeds onmisbaar. Het is dan ook niet verwonderlijk dat ditzelfde broodrooster in 2021 in een vrijwel ongewijzigde vorm nog steeds in het Milantoast-assortiment te vinden is. Er wordt nu ook een klassiek broodrooster met twee sleuven (zonder broodtang) geproduceerd, zoals dat in Duitsland de voorkeur geniet: een concessie aan de Duitse gewoonten op het gebied van broodroosteren, zoals ze in Milaan met een knipoog zeggen. In Italië zelf is er nauwelijks vraag naar het tweede model.

De in de jaren zestig ontwikkelde elektrische contactgrill breidde het scala aan bereidingsmogelijkheden uit. Van pancarrè kwamen panini, de rijkelijk geroosterde broodjes, en geroosterde foccacia, piadine (platte broden), gegrilde bistecca of groenten ... De koffiebars van het land bleven een groeiende vraag melden en breidden hun menu's uit. En opnieuw bewees Milantoast een pionier te zijn. In die jaren ontwikkelden en bouwden zij de eerste contactgrill in Italiaanse stijl zoals wij die nu kennen: met gietijzeren grillplaten in een roestvrijstalen behuizing en variabele temperatuurinstellingen. Milantoast-grills zijn nog steeds te vinden in alle Milanese restaurants - en in het keukenassortiment van Manufactum. Net als de infraroodgrill die als salamander kan worden gebruikt, ook een uitvinding van Milantoast uit die tijd.

Toen, net als nu, ging de aandacht vooral uit naar twee dingen: kwaliteit - en handwerk. Alle onderdelen die in de toasters en contactgrills van Milantoast worden gebruikt, zijn afkomstig van leveranciers in Italië. De assemblage van de toestellen gebeurt grotendeels manueel, en alle productie- en assemblagestappen blijven onder één dak. Vijf werknemers werken in de productie. Er wordt ook veel belang gehecht aan de kwaliteitscontrole: geen enkel toestel verlaat de fabriek in Sulbiate in de streek van Milaan zonder grondig te zijn onderzocht en beproefd.