De lampen van de Deense fabrikant Louis Poulsen zijn al decennia lang een referentie. Zij danken hun oorsprong aan het pionierswerk van Poul Henningsen (1894-1967). Henningsen, die aanvankelijk freelance werkte met functionalistische architectuur nadat hij zijn architectuurstudie had afgebroken, wilde armaturen creëren die absoluut niet-verblindend, indirect licht geven en tegelijkertijd een efficiënte lichtopbrengst bieden. In het partnerschap dat hij in 1925 aanging met Louis Poulsen en dat duurde tot aan zijn dood, kon hij dit doel bereiken. Onderweg verrichtte Henningsen pionierswerk op het gebied van lichtstructuren, schaduwen, weerkaatsing en lichtweergave. Kortom: zijn werk vormt de hoeksteen van de lichttheorie volgens welke vandaag de dag nog steeds Louis Poulsen-armaturen worden vervaardigd.

Henningsen ontwierp een buitengewoon flexibel verlichtingssysteem waarbij elke armatuur is uitgerust met een kap die uit verschillende segmenten bestaat. Deze segmenten worden gevarieerd en gecombineerd in grootte, materiaal en oppervlak, afhankelijk van het beoogde gebruik van de armatuur. Hun verhoudingen zijn afgeleid van de logaritmische spiraal, een wijdverbreide structuur in de natuur - van slakkenhuizen tot lagedrukwervelingen tot spiraalvormige sterrenstelsels. Met dit ontwerpprincipe is Poul Henningsen erin geslaagd het directe licht perfect af te schermen en tegelijkertijd het indirecte licht gelijkmatig te verspreiden - afhankelijk van de grootte van de kapsegmenten, hun positie ten opzichte van elkaar en de afstand tot de lamp.