Wijn hout eik

Zelden zijn we zo'n elegante en ruimtebesparende manier tegengekomen om wijnflessen aan tafel te presenteren en op te bergen. Voor deze versie van zijn wijnhout heeft meubelmaker Konrad Horsch uit Sauerland gekozen voor massief eikenhout. Hij werkt de ronde flessenhouders netjes uit het hout. Het vakmanschap van zijn werk is ook te zien aan de zorgvuldig afgeschuinde randen en de gladgeschuurde houten oppervlakken die prettig aanvoelen. De natuurlijke nerf van het eikenhout komt zo nog beter tot zijn recht. Er passen drie flessen van je favoriete wijn in het wijnhout (maar geen Bocksbeutel - en geen champagneflessen).

Een product dat de werkplaats van Konrad Horsch verlaat, is niet zomaar een stuk hout dat in vorm is gezaagd of gedraaid - het is een stuk hout met een geschiedenis. Hij kan de biografie leveren voor elke messtrip die door zijn handen gaat, elke deegroller waar hij de laatste hand aan legt: Waar stond de boom waarvan het werkstuk is gemaakt, wanneer is hij geveld en onder welke omstandigheden, welke planten, dieren of schimmels hebben sporen achtergelaten in het hout, waarom en in welke vorm? In plaats van bij de houthandelaar te kopen, koopt hij zijn grondstof dus liever daar waar het groeit - dan wordt er, zoals men in vakkringen zegt, "staand op de stam onderhandeld". Of hij recycleert oud hout en geeft het een nieuwe bestemming, vaak geïnspireerd door het oorspronkelijke doel ervan. Alleen met massief hout werken is voor de meubelmaker uit Iserlohn vanzelfsprekend, in de fabriek en met een minimaal gebruik van machines. Elk object dat zijn naam draagt wordt door hem gemaakt, of het nu gaat om een eenmalig stuk zoals grote solitaire meubels, kunstobjecten voor openbare ruimtes of producten die in kleine series worden gemaakt zoals die van het Manufactum-assortiment. Ook al bestaan ze niet eenmalig, ze worden geproduceerd met dezelfde aandacht voor detail als individuele stukken, iets wat Horsch leerde tijdens zijn studie bij de bekende meubelmaker James Krenov in Californië. En last but not least, alleen al het karakter van het hout maakt elk stuk uniek. Knoesten, jaarringen en nerven zijn niet uniform - en als ze dat wel waren, zou het hout voor Horsch zijn charme verliezen.