Vulpen Cellulose Acetaat Schildpad

Ohnishi draait de drie voor de vulpen benodigde onderdelen (loop, kopstuk en dop met schroefdraad) grotendeels uit de vrije hand uit snoep of staafmateriaal in verschillende werkstappen - hij snijdt zelfs de schroefdraad uit de vrije hand. Tenslotte worden alle oppervlakken geslepen en gepolijst. De vulpen is uitgerust met een inkttoevoersysteem en een vergulde stalen penpunt gemaakt in Duitsland. Wegens beperkte beschikbaarheid is hij alleen verkrijgbaar in penpuntbreedte M. Hij kan zowel met een converter (inbegrepen) als met standaard inktpatronen worden gebruikt.

Net zoals schrijven en lezen ooit voorbehouden waren aan enkelingen, konden schrijfinstrumenten zoals de vulpen aanvankelijk alleen door de beter gesitueerden worden aangeschaft. De productie van vulpennen was al complexer dan die van eenvoudige penhouders of potloden, die dankzij nieuwe fabricageprocessen al snel toegankelijk werden voor de massa. De nabijheid van de productie van sieraden en schrijfinstrumenten, bijvoorbeeld in Birmingham (Yard-O-Led) of Pforzheim (Waldmann), is dan ook niet verwonderlijk, evenmin als het gebruik van zilver voor de loop van vulpennen. Vanaf de jaren 1920 werd begonnen met het gebruik van recent ontwikkelde kunststoffen zoals eboniet, galalith en celluloid of celluloseacetaat voor schrijfinstrumenten - met groot succes. Deze materialen werden echter al snel geïmiteerd, zelfs door goedkope thermoplasten. Daardoor zijn veel schrijfinstrumenten nu goedkoop en betaalbaar voor bijna iedereen, maar de oude kunststoffen worden nauwelijks meer gebruikt, hoewel ze qua haptiek en uiterlijk veel meer bieden dan de nieuwe.

Een van de weinigen die de kunst van het handdraaien van schrijfinstrumentenkoffers nog beheersen is de Japanner Keizo Ohnishi. Hij leerde niet alleen de oude technieken van zijn meester Kiyoshi Kato - een soort grootmeester in het maken van schrijfinstrumenten - maar blijft ook na Kato's dood de werkplaats runnen. Daar blijft hij vulpennen van celluloseacetaat volledig met de hand en dus in zeer kleine hoeveelheden produceren. Voor de hier aangeboden schrijfinstrumenten - een vulpen en een houder voor korte en restanten van potloden, die hoogst ongebruikelijk is in dit land en ook een schroefdop en clip heeft - gebruikt Ohnishi een klassiek zwartbrauncelluloseacetaat dat eruitziet en aanvoelt als schildpadschild en hoorn. Het materiaal voelt aangenaam aan, is nooit koud en heeft een verbazingwekkende optische schittering. Het oppervlak is weinig krasgevoelig en polijst zichzelf. De marmering is verschillend in elk schrijfinstrument dat ervan gemaakt is. Celluloseacetaat, dat in 1865 werd ontdekt, is (samen met celluloid) een van de oudste thermoplasten en sinds de jaren 1920 ook de belangrijkste onder de uit een natuurlijk product vervaardigde kunststoffen, omdat het materiaal als afgeleide van cellulose een van de kunststoffen op biologische basis is.