Zonder snijplanken werkt er niets in de keuken: snijden, hakken, snijden, fileren, hakken of snijden - zonder snijplanken zouden zelfs de beste messen werkloos zijn. Er zou gewoon geen reden zijn voor wat ze doen. Het is hoog tijd om snijplanken de aandacht te geven die ze verdienen.

De kwaliteit en het materiaal van de planken aan de ene kant en het onderhoud aan de andere kant bepalen hun levensduur, de blijvende scherpte van de messen die ermee in aanraking komen, de hygiëne in je keuken en het plezier dat je beleeft aan het werken ermee. Dus als je denkt dat zomaar een snijplank volstaat, heb je het mis.

Laten we het samenvatten: We zijn op zoek naar de alleskunner onder de snijplanken.
Ze moeten

• zacht zijn voor je messen,
• stevig en duurzaam zijn,
• gemakkelijk schoon te maken zijn
• en idealiter ook nog aantrekkelijk en aangenaam om aan te raken.

De lat ligt hoog, maar voor ons is het duidelijk: de beste snede is absoluut gemaakt met hout. Maar waarom is dat zo?

Als het er hard aan toe gaat tussen de snijplank en het mes, moet het mes er altijd beter af komen. Het materiaal van de snijplank moet daarom zachter zijn dan het materiaal van het lemmet.

Materialen zoals glas, steen - bijvoorbeeld marmer - keramiek, metaal, maar ook hard plastic of melamine worden daarom in de eerste ronde gediskwalificeerd, ook al zijn ze in sommige gevallen gemakkelijk schoon te maken. Tenminste als je je snijplank wilt gebruiken zoals de naam doet vermoeden en niet alleen voor decoratieve serveertaken, zijn de kandidaten die op dit punt nog in de running zijn hout en zachter plastic.

Het is echter ook een feit dat iedereen die onder het mes gaat niet alleen moet kunnen wijken, maar ook taai moet zijn. Niet alleen laten scherpe messen diepe sneden achter in snijplanken die te zacht zijn, wat een negatieve impact kan hebben op de reiniging en hygiëne, ze verwijderen ook veel materiaalcomponenten - en des te meer naarmate de planken langer worden gebruikt. Ten eerste breekt zo'n snijplank sneller af en ten tweede vervuilt hij het gesneden voedsel.

Een onderzoek dat in 2023 werd gepubliceerd door de American Chemical Society identificeerde plastic snijplanken daarom als een serieuze bron van microplastics in voedsel. De test met wortelen toonde een jaarlijkse blootstelling tot 50 gram microplastics per persoon. Ter vergelijking: dat is ongeveer evenveel als wanneer je tien creditcards zou opeten in dezelfde periode. En wie rekent plastic geld tot zijn favoriete voedsel? Voor ons is plastic dus ook uit den boze, nog afgezien van de slechte ecologische voetafdruk - waardoor hout de enige verstandige optie is.

Te zacht hout is natuurlijk ook ongeschikt als snijplankmateriaal. Gelukkig biedt de houtmarkt een uitgebreid assortiment aan geschikte robuuste houtsoorten: deze snijden uitstekend als je een duidelijke snede wilt maken zonder het mes te stomp te maken of de plank uit elkaar te halen. En hout is zowel optisch als qua gevoel ongeëvenaard.

Ons assortiment biedt een hele reeks overwegend huishoudelijke houtsoorten waaruit je kunt kiezen - allemaal met verschillende goede eigenschappen die passen bij jouw smaak:

• Eikenhout is een van de populairste houtsoorten in Duitsland en wordt vanwege zijn eigenschappen ook beschouwd als de meest waardevolle houtsoort voor huishoudelijk gebruik. Eikenhout is extreem zwaar, robuust, weerbestendig en duurzaam. Vooral de onbeperkte weerstand tegen vocht - eiken wordt tenslotte traditioneel gebruikt in de scheepsbouw - maakt het ideaal voor gebruik in de keuken. Eiken wordt merkbaar donkerder en wordt gekenmerkt door opvallende nerfpatronen
• Esdoorn is een middelzware houtsoort, maar is extreem elastisch en taai en maakt indruk met zijn hoge slijtvastheid. Dankzij de fijne poriën is esdoornhout gemakkelijk schoon te maken. De verschillende soorten esdoorn hebben verschillende kleuren. Gewone esdoorn is bijzonder licht van kleur, maar verkleurt enigszins gelig als het geolied wordt. Deze verkleuring is minder uitgesproken bij andere esdoornsoorten.
• Walnotenhout is een van de mooiste houtsoorten voor huishoudelijk gebruik vanwege de beperkte beschikbaarheid, de esthetische voordelen, het aangename, gladde gevoel en de hoge veerkracht en is daarom iets duurder. Het is even hard als eiken, maar aanzienlijk flexibeler en taaier. Zijn karakteristieke donkere kleur met een fijne, maar levendige nerf maakt het een blikvanger in de keuken, waar het ook kan uitblinken door zijn onderhoudsgemak. Het is matig hard en toch extreem sterk en taai. Dankzij de structuur met fijne poriën kan het oppervlak zeer glad en gesloten worden afgewerkt. Het is minder gevoelig voor krassen, waardoor kersenhout een uiterst duurzaam materiaal is voor snijplanken. De warme roodbruine kleur springt duidelijk in het oog tussen andere houtsoorten
• essenhout is even zwaar, robuust en hard als eikenhout, maar tegelijkertijd aanzienlijk elastischer en taaier dan andere inlandse houtsoorten en dus uiterst duurzaam. De kleur varieert binnen een boom van heel licht tot olijfbruin in de kern, de kenmerkende nerf is rijk aan structuur met duidelijk zichtbare jaarringen
• Beuken wordt in ons assortiment alleen gebruikt voor ontbijtplanken. Beukenhout is extreem zwaar, hard en homogeen in zijn dichtheid, waardoor het ideaal is om in te zagen - het werkt echter hard en is daarom slechts beperkt geschikt om in contact te komen met vochtig voedsel. Het kan echter gemakkelijk een stevige snack aan.

Niet alle houten snijplanken zijn hetzelfde. Natuurlijk zijn ze allemaal uitstekend afgewerkt en gemaakt van hoogwaardige houtsoorten, maar als je naar de oppervlakken van de snijplanken in het Manufactum assortiment kijkt, zie je drie verschillende productiemethoden:

De meest voorkomende vorm is de langhouten plank. Hier worden verschillende lange en smalle stukken hout die langs de nerf zijn gesneden, aan elkaar gelijmd om een groot oppervlak te vormen. Kwaliteitsverschillen worden voornamelijk veroorzaakt door het type en de precisie van het lijmen en verbinden en door de keuze van bijpassende houten elementen - zowel qua kleur als nerf. Zorgvuldig werk en kwaliteitsbewustzijn zorgen ervoor dat de snijplanken later niet snel kromtrekken. Daarom zijn sommige planken zelfs meerlaags met lagen die dwars op elkaar liggen.

De kopshoutplank, ook wel bekend als de plank met eindnerf, is bijzonder complex om te produceren en is aanzienlijk robuuster dan de klassieke variant met langshout. Kopshout wordt haaks op de groeirichting gezaagd (zoals boomschijven) en - vaak in de vorm van kleine blokjes of kuboïden - samengevoegd tot een plank met de jaarringen naar boven. Naast het opvallende uitzicht dat eruit voortvloeit, heeft kopshout een hele reeks voordelen die het merkbaar resistenter maken dan langshout:

• Omdat de vezels van het kopshout loodrecht op het lemmet staan, kan de plank in deze dimensie aanzienlijk meer druk opnemen, waardoor het een harde plank wordt in de ware zin van het woord
• Dit heeft geen nadelen voor de messen, integendeel: de vezels glijden opzij bij het snijden in plaats van te worden doorgesneden en dus vernietigd.
• Als de plank nat gereinigd wordt, zwellen de vezels op door het vocht, zodat kleine groeven zich weer sluiten
• De natuurlijke schuring en dus de vervuiling van het te snijden voedsel is veel minder door de flexibele vezels
• De verticale plaatsing van de stukken hout compenseert de interne trekkrachten, zodat de snijplank zijn vorm beter behoudt
• Het natuurlijke capillaire effect van de open vezels resulteert ook in een aanzienlijk hoger absorptievermogen bij het hanteren van vochtig voedsel.

De massief houten snijplank is een zeldzame maar zeer waardevolle snijplank vanwege de materialen die ervoor nodig zijn. Gesneden uit een massief stuk en zorgvuldig afgewerkt om het beter bestand te maken tegen kromtrekken, straalt zo'n stukje vakmanschap een individualiteit uit die andere snijplanken missen.

Nadat hout eeuwenlang het dominante materiaal in de keuken was, leidde de introductie van plastic tot de wijdverspreide overtuiging dat plastic snijplanken hygiënischer waren dan houten snijplanken. Het feit dat in professionele keukens in Duitsland alleen kunststof snijplanken worden gebruikt, heeft ook bijgedragen aan deze mening, maar een aantal serieuze onderzoeken heeft nu aangetoond dat hout een antibacteriële werking heeft door de natuurlijke tannines die het bevat en zelfs superieur is aan kunststof equivalenten op het gebied van hygiëne als het op de juiste manier wordt gebruikt, schoongemaakt en onderhouden:

• Tijdens elk snijproces komen er zogenaamde tannines vrij in het hout, die de groei van ziektekiemen tot in de diepere lagen van de plank effectief tegengaan.
• Op kunststof planken daarentegen kunnen ziektekiemen zich in zeer korte tijd ongecontroleerd vermenigvuldigen en zich nestelen in sneden en groeven, waar kunstmatige materialen ook veel gevoeliger voor zijn
• Eikenhout heeft het hoogste percentage tannines en heeft daarom een bijzonder goede antibacteriële werking.
• Dankzij de sterk hygroscopische werking - vocht wordt aangetrokken en vastgehouden - ontneemt hout bacteriën ook hun levensbasis.

Helaas houden de Europese hygiënevoorschriften nog geen rekening met deze bevindingen, ondanks aanbevelingen die het tegendeel beweren. In de VS daarentegen zijn esdoorn snijplanken expliciet goedgekeurd voor gebruik in de horeca. Daar kunnen we thuis in onze keukens met een gerust geweten een voorbeeld aan nemen.

Het spreekt eigenlijk voor zich: Als je je snijplanken grondig schoonmaakt, ben je goed bezig. Er zijn een paar dingen waar u aan moet denken om de levensduur van houten snijplanken niet in gevaar te brengen:

• De belangrijkste regel is: reinig uw houten snijplanken nooit in de vaatwasser, maar altijd met de hand. Afspoelen met water in de vaatwasser leidt tot kromtrekken en barsten
• Laat de houten snijplank nooit in het water staan
• Reinig uw snijplank in plaats daarvan zo snel mogelijk na gebruik, vooral na het verwerken van dierlijke producten zoals rauw vlees
• Gebruik heet water, net heet genoeg dat u er tegen kunt, en een beetje afwasmiddel. We hoeven waarschijnlijk niet te vermelden dat u schone sponzen en vaatdoeken moet gebruiken
• Droog de snijplank daarna grondig af en laat hem drogen, bij voorkeur rechtopstaand en vooral buiten de kast of lade. Zet de snijplank pas weg als hij helemaal droog is
• Maak de snijplank tijdens het schoonmaken altijd vochtig aan beide zijden om kromtrekken te voorkomen.

Als groenten zoals rode biet of kool, kurkuma of pompoen vlekken hebben gemaakt op je snijplanken, of als vis, uien of knoflook de geur hebben aangetast, dan zijn de volgende huismiddeltjes geschikt om de vervelende kleur- en geurstoffen aan te pakken:

• Zuiveringszout of bakpoeder
• Zout
• Citroensap
• Azijn

Het beste is om een mengsel van een vloeibaar en een droog ingrediënt te gebruiken. Hierdoor krijg je een pastaachtige consistentie met een wrijvend effect; de pasta is gemakkelijk uit te smeren en kan ook in groeven dringen. Citroensap kun je met alles combineren, maar meng azijn en zout liever niet. Smeer de pasta royaal op je verkleurde of sterk ruikende snijplank, laat het goed inwerken en spoel het weer af terwijl je borstelt of veegt langs de nerf. Citroen en zout zouden het beste moeten werken tegen verkleuring. Azijn en zuiveringszout zijn daarentegen het effectiefst tegen geurtjes, maar we raden af om een verkleurde plank in te wrijven met citroensap en in de zon te leggen. Hoewel zonlicht zeer effectief is in het bestrijden van vlekken, bevordert het ook enorm de veroudering van het hout. In principe zal je houten snijplank je dankbaar zijn als je hem uit de buurt van direct zonlicht en warmtebronnen houdt. Je moet ook langdurig contact tussen hout met een hoog looizuurgehalte en koolstofstalen messen vermijden, omdat de combinatie van looizuur, ijzer en vocht zwart-blauwe verkleuring kan veroorzaken. Laat een koolstofstalen mes daarom nooit op een vochtige houten plank liggen - niet in de laatste plaats voor het behoud van de snijkant.

Je kent het vast wel: als je huid voortdurend wordt blootgesteld aan water en zeep, gaat hij snel barsten en uitdrogen. Een houten snijplank gedraagt zich op dezelfde manier. Naast regelmatig schoonmaken heeft het daarom van tijd tot tijd een beetje voedende verzorging nodig. Je kunt je toevlucht nemen tot crèmes en tincturen, maar hout wordt ook graag ingewreven met bakolie. Zorg ervoor dat je hardende oliën kiest die een beschermende film vormen en niet ranzig worden. Voedselveilige lijnolie en walnootolie zijn hier geschikt. De laatste laat echter een karakteristieke smaak achter en is daarom een kwestie van smaak in de ware zin van het woord.

• Nadat je de plank grondig hebt schoongemaakt en gedroogd, breng je de olie gelijkmatig aan met een zachte katoenen doek. Zorg ervoor dat je geen plekken overslaat, maar wees ook niet te royaal, want dat vertraagt het drogen. Als de plank erg droog is, herhaal je het proces met een tweede of derde dunne laag nadat de eerste is opgenomen
• Laat de olie minstens een nacht drogen, bij voorkeur maximaal twee dagen, zodat het goed kan uitharden
• Als er wat overtollige olie op de plank achterblijft, verwijder dit dan met een schone, droge doek
• Het is raadzaam om dit proces om de paar maanden te herhalen. Wanneer het zinvol is om opnieuw te oliën hangt grotendeels af van het gebruik van de snijplank, de houtsoort en omgevingsfactoren zoals vochtigheid.

Wie had gedacht dat er zoveel gezegd kon worden over snijplanken - en toch zijn er nog vragen? Geen probleem, ook dat regelen we.