Natuurlijke eikleuren

... dit is praktisch een natuurwet (volgens traditie). Kleurrijk en gezond, kunnen we toevoegen, en we verven onze eieren met puur natuurlijke kleurstoffen. Om te voorkomen dat we uien, rode kool en spinazie moeten bereiden om te kleuren, gebruiken we deze natuurlijke kleurstoffen voor eieren. Ze bevatten de natuurlijke kleurstoffen curcumine, karmijn en chlorofylline - en deze kleurstoffen zijn genoeg om je eieren relatief helder maar rijk rood, geel, groen, oranje of roze te kleuren. En omdat geen twee eieren hetzelfde zijn - ruwe of gladde schaal, verschillende tinten bruin, spikkels enzovoort - zullen de geverfde eieren ook lichtjes verschillende kleurschakeringen aannemen. Laat je niet afschrikken: sommige kleuren worden intenser als ze afkoelen.

Als het eenkleurige paasei op den duur niet genoeg variatie biedt, kun je familie en vrienden vragen om mee te doen met het verven en versieren van eieren: Doop een wattenstaafje kort in een beetje citroensap of azijn en je kunt je paaseieren versieren met de mooiste patronen.

Wat kwam eerst: het konijn of het ei? Met Pasen kunnen we onvoorwaardelijk voor het ei pleiten: Sinds het prille begin van het christendom wordt het ei beschouwd als een symbool van vruchtbaarheid, het staat voor nieuw leven en de opstanding van Christus. In veel streken moest de paashaas het echter eerst opnemen tegen illustere concurrenten als de vos, de koekoek en de ooievaar, of zelfs de kerkklokken die uit Rome naar huis vlogen, voordat hij zich kon vestigen als de exclusieve eierleverancier. Natuurlijk heeft niet alleen het ei zelf, maar ook de kleur ervan een bijzondere betekenis. In de invloedssfeer van de orthodoxe kerk werden eieren aanvankelijk uitsluitend rood geverfd - in de christelijke symboliek staat rood voor het bloed van Christus. Pas in de loop der tijd kwamen er andere kleuren en betekenissen bij, met regionale verschillen, vooral in de Latijnse kerk, bijvoorbeeld wit voor zuiverheid, geel voor wijsheid en oranje voor uithoudingsvermogen en kracht.

Naast het christelijke decoratieve doel was er ook een door en door functioneel doel dat leidde tot het verven van eieren en, in één adem, tot hardgekookte paaseieren: De boeren in de Middeleeuwen verfden hun eigen eieren rood om ze te onderscheiden van de eieren die ze aan hun landheer moesten afstaan. Tijdens de vastenperiode van veertig dagen, waarin geen eieren mochten worden gegeten, werden ze ook bewaard door ze te koken, de verschillende partijen elk in één kleur te verven en ze te bewaren. De kleurcodering gaf dus niet alleen een overzicht van de groeiende voorraad eieren, maar was ook een vroege vorm van de houdbaarheidsdatum: het gaf informatie over welke eieren het oudst waren en het eerst gegeten moesten worden.

Ingrediënten:

Kleurstoffen: curcumine, karmijn, chlorofyllin. Overig ingrediënt: steenzout