De vogelbes, die tot 15 meter hoog kan worden, is een van de weinige bomen in Midden-Europa met geveerde bladeren. Het dankt zijn tweede naam aan dit feit: Berg essen. Het komt van Aber-ash, wat "valse as" betekent - net zoals Aber-faith "vals geloof" is. De vruchten van de lijsterbes rijpen van augustus tot oktober en zien eruit als kleine, helderrode appeltjes met een doorsnede van ruim een halve centimeter.

De lijsterbes is een weinig veeleisende en vorstbestendige pionierboomsoort en komt oorspronkelijk uit Europa en Noord-Azië. De wilde vorm bevat de bittere stof parasorbinezuur, die een mild laxerend en diuretisch effect heeft. Omdat de vruchten vers van de boom bitter en oneetbaar zijn, grijpt niemand ze meer dan één keer en komen diarree en braken niet in de eerste plaats voor. Rond 1810 werd een spontaan gemuteerde vorm gevonden: De vruchten van de Moravische lijsterbes zijn aanzienlijk groter en bijna vrij van bitterstoffen. Net als andere edele bergesdoorns wordt hij geteeld in middelgebergten waar andere fruitbomen geen opbrengst meer geven.

Bij verhitting en na de eerste vorst zet parasorbinezuur zich om in sorbinezuur, dat onschadelijk is voor de gezondheid. Niets belet dus het gebruik van wilde lijsterbessen voor jam ("viervruchtenjam") en sterke drank zoals schnaps en likeuren. Lijsterbessen zijn rijk aan vitamine C en provitamine A, en ook de suikervervanger sorbitol, die geschikt is voor diabetici, is in grotere hoeveelheden aanwezig. Het smaak- en reukloze sorbinezuur werkt betrouwbaar als conserveermiddel tegen gisten, schimmels en vele bacteriestammen. Tegenwoordig wordt het uitsluitend synthetisch geproduceerd.