Kinderbureau Eiermann

Een grote klassieker voor de kleintjes: De kleine versie van het door Egon Eiermann ontworpen tafelframe groeit mee met het kind omdat het in hoogte verstelbaar is. Het tafelblad kan aan de draagstangen van het tafelframe worden geschroefd met behulp van een meegeleverd accessoire.

Egon Fritz Wilhelm Eiermann, geboren in Neuendorf bij Berlijn in 1904, wordt beschouwd als een van de belangrijkste Duitse architecten van het naoorlogse modernisme. Zijn woongebouwen uit de jaren 1930, de zakdoekweverij in Blumberg in 1951, de Matthiaskerk in Pforzheim in 1953, het Duitse paviljoen op de wereldtentoonstelling in Brussel in 1958, de nieuwe Kaiser Wilhelm Gedächtniskirche in Berlijn in 1961, de Duitse ambassade in Washington in 1964, het parlementsgebouw in Bonn in 1969 en de administratiegebouwen voor IBM en Olivetti in Stuttgart en Frankfurt in 1970 behoren tot zijn belangrijkste gebouwen.Eiermann was hoogleraar aan de faculteit architectuur van de Technische Universiteit in Karlsruhe, waar hij zijn eigen architectenbureau runde en in die tijd ook talrijke meubels ontwierp. Hiertoe behoorde zijn archetypische stalen buistafelonderstel in 1953, met wiens minimalistische constructie Eiermann - afkomstig uit de architectuur - de optimale balans vond tussen materiaalgebruik en stabiliteit. Ontworpen als een werktafel die niet gedemonteerd kon worden, diende het origineel als basis voor verschillende verdere ontwikkelingen. In 1965 werd bijvoorbeeld een demonteerbare versie met een gedecentraliseerd, verticaal uitgelijnd kruis gecreëerd, later gevolgd door een versie die ook als eettafel kan worden gebruikt en een kleine versie voor kinderen, zowel door fabrikant Richard Lampert als in ruil met nakomelingen van Eiermann.