Kaars met geur

Bij het branden ontstaat in de geurkaars een soort tunnel waardoor de kruiden, bloesems en bessen van binnenuit oplichten. Je moet een beetje voorzichtig zijn bij het kiezen van kaarsen, want soms is schijn bedriegt: optiek en geur zijn niet identiek. De kaarsen en wasplaten met kaneel en kruidnagel verspreiden ook de geur van deze kruiden, de kaarsen met wilde bloemen in de was daarentegen ruiken naar rozen, de was met lijsterbessen en bosbessenbladeren ruikt naar lavendel.

Wat deze geurkaarsen uit Letland zo bijzonder maakt, is niet alleen hun onopvallende geur, maar ook de gebruikte was. Deze is gemaakt van sojaolie en is dus puur plantaardig. Een ander voordeel ten opzichte van hun tegenhangers in paraffine is dat de kaars bijna twee keer zo lang brandt. Wasresten zijn ook gemakkelijker te verwijderen: gebruik gewoon water en zeep. Natuurlijke parfums en oliën, gewonnen uit Letse planten, geven de kaarsen hun geur, die vrij intens is zelfs voordat ze zijn aangestoken.

Als je de kaars voor de eerste keer brandt, laat hem dan branden tot het hele oppervlak vloeibaar is geworden. Alleen dan lossen de geurmoleculen volledig op en kan de geur zich optimaal ontvouwen. Dit voorkomt ook dat er een trechter en uiteindelijk een tunnel in de was ontstaat. Om de vlam te doven, dompel je de lont even in de was met een lucifer en leg je hem weer terug. Dit voorkomt roetvorming en de kaars brandt weer goed. De volgende keer dat je de kaars aansteekt, zorg er dan voor dat de lont niet te lang is; je kunt hem het beste regelmatig inkorten tot 0,5 centimeter. Wasresten op de glaswand kun je vloeibaar maken door het glas kort in de oven te zetten op 60 °C. Als je de pot wilt blijven gebruiken, verwijder dan alle wasresten en maak de pot schoon met heet water en afwasmiddel.