Het werk in de moestuin is nu in volle gang. Vele soorten worden gezaaid of geplant, en sommige worden reeds geoogst. Bij het aanplanten van bedden is het belangrijk om na te denken over verstandige vruchtwisselingen en gemengde teelten. Dit zorgt voor een gezond bodemleven en bevordert de groei van sterke, gezonde groenteplanten zonder dat bestrijdingsmiddelen of buitensporige hoeveelheden meststoffen hoeven te worden gebruikt.

Het volgende is vereist:

1. Zaaizaad en plantgoed: gezond, kiemkrachtig zaad of gezonde jonge planten van groentesoorten die in juni worden gezaaid of uitgeplant.
2. werktuigen: werktuigen voor het ondiep losmaken van de grond (cultivator, rolcultivator, platte frees, hark of handeg), hark, schop, plantgereedschap voor jonge planten (planthout, troffel, mes).
3. Accessoires: plantdraad, etiketten, transport- of kruiwagen, eventueel mulchfolie, vliesdoek of cultuurbeschermingsnetten (verkrijgbaar in gespecialiseerde winkels).

• In de landbouw staat het bekend als wisselbouw en volgt het het principe van de historische drie-velden-landbouw: twee teeltjaren werden gevolgd door één jaar braak. Dit is gebaseerd op het besef dat cultuurgewassen de bodem (eenzijdig) uitlogen als zij gedurende langere tijd op dezelfde plaats worden geteeld. Behalve door uitputting van voedingsstoffen wordt deze zogenaamde bodemvermoeidheid ook veroorzaakt door stoffen die de plantenwortels afgeven en die zich in de bodem ophopen wanneer dezelfde gewassen gedurende lange tijd op dezelfde plaats worden geteeld.
• In de moestuin worden kleinere oppervlakten betrekkelijk intensief bebouwd. Hier is het des te belangrijker om een bepaalde vruchtwisseling aan te houden om uitspoeling van de bodem te voorkomen.
• Verdeel daartoe de beschikbare oppervlakte in drie kwartieren (die elk uit meerdere bedden kunnen bestaan) en wissel elk jaar groenten met verschillende voedingsbehoeften af: verbouw eerst gewassen met een hoge opbrengst, dan gewassen met een gemiddelde opbrengst en ten slotte gewassen met een lage opbrengst - tot in het vierde jaar het oorspronkelijke aantal bedden weer is bereikt.
• Groenten met een hoge nutriëntenbehoefte (bijvoorbeeld alle koolsoorten, aardappelen, komkommers, prei, selderij, courgettes en pompoenen), middelgroenten met een gemiddelde nutriëntenbehoefte (uien, wortelen, rode bieten, sla, venkel, radijs, spinazie en koolrabi), en zwakgroenten hebben slechts kleine hoeveelheden nutriënten nodig (bonen, erwten en kruiden).

• Het principe van de gemengde cultuur is gebaseerd op het feit dat er ook in de plantenwereld partner- of aangrenzende gemeenschappen zijn die verschillend functioneren. Zekere planten vormen natuurlijke, harmonieuze gemeenschappen en bevorderen elkaars groei.
• Bovengronds blijkt dit uit het feit dat de planten elkaar niet verdringen met hun bladeren en vruchten en niet concurreren om licht en lucht.
• In de (ondergrondse) wortelzone is geschikte nabuurschap nog belangrijker. In gemengde teelten nemen de planten verschillende hoeveelheden voedingsstoffen op uit de bodem en geven zij tegelijkertijd verschillende stoffen af aan de bodem, zodat het effect van bodemvermoeidheid als gevolg van de ophoping van één stof in de bodem nauwelijks een rol kan spelen.
• In "functionerende" plantengemeenschappen kunnen deze worteluitscheidingsproducten zelfs helpen om elkaars plagen en ziekten te weren. Geuren die door de planten in de omgeving worden vrijgelaten, kunnen hetzelfde effect hebben.
• Bijzonder gunstige mengsels zijn bijvoorbeeld: vroege wortelen en uien; late wortelen en prei; struikbonen, rode bieten en bonenkruid; wortelen, sla en bieslook, selderij en prei; sla, radijs en koolrabi; komkommers en dille.
• Bijzonder ongunstige combinaties zijn: struikbonen en uien, sla en peterselie, erwten en bonen, tomaten en erwten, venkel en tomaten, kool en uien.